�دنیا مزرعه آخرت است� را آن قدر شنیده و تکرار کرده ایم که شاید برایمان عادی و یکنواخت شده باشد و به راحتی از کنار آن عبور کنیم؛ اما بعضی ها هم هستند که با گوشت و پوست و استخوانشان به عمق مفهوم این عبارت پی برده و کشتزار زمین را مزرعه سعادت دو دنیای خویش ساخته اند.

�محمد زمان ولی پور� از این دست آدم ها است که دنیا را یک گذرگاه می دانست و خودش را �مسافر ملکوت�. اما آنهایی که می گویند دین برای هزار و چهارصد سال گذشته است و امروز حرفی برای گفتن ندارد، �مسافر ملکوت� را تورّقی کنند و از دریچه خاطرات کوتاه این کتاب، پنجره ای رو به حیات طیّبه طلبه ای جوان بگشایند که جزء به جزء زندگی نورانی اش را با معارف آسمان پیوند زده بود.

روایت هایی کوتاه از خاطرات زندگی شهید شیخ محمد زمان ولی پور که خودش را شیخ ملکوتی می نامید